مجموعه آثار باستاني تخت سليمان در 42 كيلومتري شمال شرقي شهرستان تكاب در استان آذربايجان غربي قرار دارد. آثار باستاني اين مجموعه و درياچه جوشان آن، روي صفحهاي سنگي و طبيعي قرار گرفته كه از رسوبات آب درياچه به وجود آمده است. قدمت اين منطقه از لحاظ سكونتگاه انساني به 3 هزار سال پيش باز مي گردد؛ و يكي از مهمترين آثار تاريخي كشور است كه به عنوان چهارمین اثر ایران در ميراث جهاني یونسکو به ثبت رسیده است.

 اين مجموعه چه به لحاظ وجود آثار باستان شناختي و چه به لحاظ ارتباط با مدارك مكتوب تاريخي و اسطورهاي در شمال و غرب ايران كاملا منحصر به فرد است. هم اينك در اين مجموعه آثاري از اوايل دوره ساساني تا دوره ايلخانان مغول شناسايي شده، ليكن از آنجايي كه تاريخ نظري اين مجموعه به دوره هخامنشي و اشكاني مي رسد، بي ترديد در صورت ادامه حفاري، آثار مهمي از دوره هاي پيش از ساساني در اين محل كشف خواهد شد.

آبشار سنگان در شمال غرب روستایی به همین نام، حدود ۲۰ کیلومتری شمال غرب تهران و در دامنه‌های قله پهنه‌حصار قرار دارد

 این آبشار ۲۵۷۵ متر از سطح دریا ارتفاع دارد و در شمال آن قله پهنه حصار واقع شده است.

 روستای سنگان، روستایی کوهستانی و بسیار زیبا در مسیر جاده کن، شمال غربی تهران و کمی بالاتر از سولقان بوده و دارای امامزاده و آبشاری زیبا است. اوج شکوه و زیبایی آبشار سنگان در ماه‌های فروردین و اردیبهشت می‌باشد. این آبشار در زمستان نیز با یخ زدن شکلی بسیار بدیع و زیبا به خود می‌گیرد. 

دره سنگان یکی از دره‌های پر آب منطقه می‌باشد. آبشار سنگاه همانگونه که از اسمش معلوم است، در یک منطقه سنگی قرار گرفته است. مسیر دسترسی به روستا و آبشار سنگان از طریق جاده کن در شمال غرب تهران می‌باشد. رفتن به این آبشار در تمام فصول سال زیبایی‌های خاص خود را دارد

این پست رو گذاشتم تا زمانی که از جاده ی هراز میخواید برید شمال توجه تون به این پل تاریخی والبته با ارزش جلب بشه

پل ورسک از شاهکارهای مهندسی زمان خویش به حساب می آمده است. این پل در زمان حکومت رضاشاه در ایران توسط آلمانی‌ها و در طول جنگ جهانی دوم در شهرستان سوادکوه استان مازندران و به رهبری سرمهندس اتریشی خود یعنی والتر اینگر ساخته شد. این پل راه ارتباطی راه آهن سراسری شمال جنوب بوده که با شگفتی تمام و با ابزار آلات بسیار ساده مانند دینامیت و دریل دستی ساخته شده بود و در ساخت آن از هیچ سازه فلزی استفاده نشده است.^[۱]

این پل در دوران جنگ جهانی دوم پل پیروزی نامیده می‌شد.

رضاشاه شخصاً برای افتتاح این پل به سوادکوه همان زادگاه خویش آمد و به دستور او سرمهندس اتریشی یعنی اینگر نیز موظف شد تا در هنگام عبور اولین قطار از روی پل زیر پل قرار گرفته تا در صورت تخریب این پل اولین شخص کشته شده از این حادثه خود او باشد.

 شاخاب  پارس  نامی  است  کهن که با نام ایران و پارس گره ناگسستنی  دارد  همان گونه  که  می دانیم

 داریوش بزرگ خود نخستین ناوگان دریایی جهان را پی می ریزد وهمانا خود داریوش بزرگ فرمان کنده

    . شدن آبراهه داریوش(آبراهه کنونی سویز) را می دهد

 در سنگ نوشته ای که در نزدیکی این آبراهه بدست آمده است  داریوش شاه می گوید

 من پارسی هستم از پارس ،  گیبتوس (موزرایه - موذرایه - مصر) را گرفتم  وفرمان دادم این آبراهه را

 از رودی که از گیبتوس(مصر) روان است به دریایی که از پارس می آید وصل کنند ، پس این جوی  کنده

 شد چنان که من فرمان دادم وناو ها از گیبتوس(مصر) آیند و از این آبراهه به پارس  می روند چنان که

   .خواست من بود

 نخستین  بار در  نوشته های  تاریخی  یونانیان  این پهنه را را پرسیکوس سینوس یا سینوس پرسیکوس

  . می گفتند که همان شاخاب پارس است

 در اینجا فردید (منظور ) ما از دریای پارس  از  شاخاب  پارس  است  تا خود  آبراهه داریوش  چندان که

 یونانیان ،  آشوریان و .... نام سرزمین ایران را پارس - پارسه - پارسپولیس  که  همان کشور پارسیان

   .باشد آورده اند

 مردمان وکشورهای زیادی بر کرانه های شاخاب ودریای پارس چیره  گشته اند  ولی  روزگارشان سپری

شده وتنها تیره پارس است که با  هوش  و  فراستش  همچنان  پابرجا  مانده و زیسته است و یادمان ها و

  . یاد واره های خود را نگه داشته است

شهرستان هرسین در فاصله 45 کیلومتری جنوب شرقی شهر کرمانشاه قرار دارد.

این شهر از شمال به صحنه از شرق به نهاوند از جنوب به استان لرستان و از غرب به کرمانشاه محدود شده است.

ارتفاع متوسط این شهرستان از سطح دریا 1582 متر است.

بلندترین قله این شهرستان با ارتفاع 2794 در بخش بیستون و عمیق‌ترین غار خاورمیانه به عمق 572 متر در ین شهرستان قرار دارد.

در سال 1949 توسط پروفسور کارلئون باستان‌شناس آمریکایی غار معروف به شکارچیان مورد کاوش قرار گرفت که در این غار آثار دوره‌های تاریخی مختلف به دست آمد.

از مهم‌ترین آثار باستانی پیش از تاریخ که در این شهرستان قرار دارد می‌توان به تپه گنج‌دره یا (چیا خزینه) اشاره کرد.

در کنار جاده اصلی هرسین به کرمانشاه و در فاصله 7 کیلومتری از شهر هرسین تپه گنج‌دره قرار گرفته است.

ارتفاع گنج‌دره نسبت به سطح دریا بین 1300 تا 1400 متر است.

ارتفاع تپه 5 متر و قطر آن 40 متر است و یک محدوده 1300 متر مربعی را شامل می‌شود.

کاوش‌های گنج‌دره در سال 1965 آغاز شد و تا سال 1969 ادامه داشت.

این کار تحت نظارت پروفسور اسمیت باستان‌شناس کانادایی صورت گرفت.

در گنج‌دره مردانی زندگی می‌کردند که یکجانشین و شهرنشین بوده‌اند و با اهلی کردن حیوانات، کاشتن غلات و جمع‌آوری آن زندگی‌شان می‌گذشته است.

در ضمن انجام کاوش‌ها و حفاری‌ها در بعضی از قسمت‌ها آثار ساختمانی و معماری تقریبا سالم کشف شد که امتیاز گنج‌دره را نسبت به مکان‌های تاریخی دیگر که متعلق به مرحله پارینه سنگی بوده‌اند، مشخص می‌کند. در گنج‌دره اشیایی به دست آمده و متعلق به زمان‌هایی است که هنوز چرخ کوزه‌گری اختراع نشده بود.

اهالی ساکن در گنج‌دره در هزاره نهم ق.م کشت غلات و برداشت آن را تجربه کرده بودند.

آزمایش‌های صورت گرفته روی زغال‌های به دست آمده از این محل نشان می‌دهد نخستین انسان‌ها در 8500 ق.م در ین محل استقرار یافته‌اند.

ظروف سفالین درشت با جداره ضخیم که با آتش به صورت نامنظم پخته شده‌اند، پیدایش خشت‌هایی با فرورفتگی در قسمت میانی آن که در دیگر نقاط نمونه آن دیده نشده است، پیکان‌های سنگی، اشیای استخوانی، کوزه‌ها،‌ کاسه‌ها،‌ مهره‌ها و زینت‌آلات از جمله آثار و اشیای به دست آمده در تپه گنج‌دره هستند.

از دیگر آثار بر جای مانده در شهرستان هرسین می‌توان به گور دخمه‌ی اسحاق‌وند، دخمه شمس‌آباد، کتیبه بیستون، مجسمه هرکول، قلعه هرسین، قلعه دزبر، قلعه سرماج، فراتاش بیستون،‌ فراتاش هرسین، حوض سنگی (حوض ساعت)، طاق سنگی، پلکان سنگی، تخت شیرین، دیوار ساسانی، پل خسرو، بنای ساسانی و سرستون‌های بیستون اشاره کرد.

(عکس از "برايان هس" از دانشگاه آلاباما در بيرمنگهام )

دهکده چوبین نام محلی است که در یکی از روستاهای نیشابور به نام محمدآباد آقازاده در استان خراسان رضوی واقع در شمال شرقی ایران ساخته شده است. این دهکدهٔ چوبی کم نمونه و بی همتا در ایران به وسیله مهندس حمید مجتهدی از نوادگان محمد کاظم خراسانی ساخته شده و یکی از دیدنی‌ها و تفرجگاه‌های نیشابور می‌باشد.

نام «دهکده چوبین» برخاسته از ویژگی منحصر به فرد سازه‌های آن در استفاده کامل از چوب و بکارگیری روشی نوین در ساخت بناهای آن که برخاسته از پیشینه تاریخی - فرهنگی و متناسب با امکانات و قابلیت‌های اقلیمی وجغرافیایی منطقه است، می‌باشد. دیدنی‌های این دهکده شامل مسجد چوبی، موزه و کتابخانه، رستوران، فروشگاه و نانوایی، آلاچیق، سوئیتها، فضای سبز و اکوسیستم زیبای آن به همراه کشاورزی و دامپروری است.

این مسجد، اولین مسجد چوبی مقاوم در برابر زلزله در جهان می‌باشد. این بنا ۲۰۰ متر مربع وسعت دارد و سقف آن به صورت شیروانی می‌باشد. دو مناره آن ۱۳ متر از سطح زمین ارتفاع و وزن هر یک تقریباَ ۴ تن می‌باشد. شکل ظاهری آن به صورت کشتی‌ای وارونه بر زمین است. در ساخت این مسجد که حدود ۲ سال طول کشیده است، ۴۰ تن چوب استفاده شده است.

مسجد چوبی این دهکده نه تنها در ایران بلکه در جهان بی نظیر است. این مسجد می‌تواند تا ۸ ریشتر زمین لرزه را تحمل کند و بنای آن به گونه‌ای است که تا صدها سال دیگر نیز آسیب نخواهد دید.

اسکلت آن به شیوه Two by Four یا Double L ساخته شده است. مناره‌ها به سقف به گونه‌ای اتصال دارند که در داخل مسجد ستونی وجود ندارد.

دیواره‌های آن دوجداره بوده که بین این دو لایه، اسکلت بنا وجود دارد. اسکلت مناره‌ها و سقف و همچنین سقف و دیواره‌ها به روش عنکبوتیی اتصال دارند. این نام به دلیل شیوه ساخت آن که مانند تنیدن تار عنکبوت است می‌باشد بطوریکه اتصال مناره‌ها طوری است که وزن آن‌ها به صورت مساوی، ابتدا روی سقف و سپس به دیواره‌ها و از آنجا به زمین منتقل می‌شود. قابل توجه است که از طریق نردبان داخل مناره‌ها می‌توان به بالای مناره دسترسی پیدا کرد. جالبترآنکه در محل اتصال مناره به سقف، دریچه‌ای تعبیه شده که مانند یک کانال تهویه عمل می‌کند بطوریکه در تابستان هوای گرم و آلوده را از فضای مسجد خارج می‌کند و هوای پاکیزه از طریق بادگیر مخصوصی که در سقف بنا شده، داخل مسجد می‌گردد؛ و به این ترتیب یک تهویه طبیعی انجام می‌پذیرد. دیواره‌ها کمی حالت زاویه‌دار دارند که انتقال وزن را از مناره به زمین ساده‌تر می‌سازد.

قابل ذکر است که محلی که در آن مسجد ساخته شده، بسیار موریانه خیز است، لذا راهکارهای ویژه‌ای در ساخت این مسجد و دیگر بناهای این مجموعه برای جلوگیری از اثرات مخرب چوب خواران به کار گرفته شده است. بطوریکه به عنوان نمونه، خانه سازنده مجموعه با عمر بیش از۲۰ سال، از آسیب چوب خواران به دور مانده است. برای ماندگاری دراز مدت دیواره‌های خارجی در برابر نزولات آسمانی، چوبهای ویژه با فرآوری خاص استفاده شده است.

کابینت ها، دیواره‌ها و حتی سینی‌های آبدارخانه این مسجد، چوبی است. مسجد دارای یک ایوان بیرونی که کف آن از خشت است می‌باشد. برروی دیواره‌های داخلی و بیرونی مسجد به ترتیب تعداد ۷ و ۶ کتیبه زیبا از آیات قرانی به همراه قابهایش از چوب درختان گردو وتوت نصب است.

در ساختمان و تزیینات داخلی چوبهای مختلفی از درختان مثمر و غیر مثمر مانند انواع کاجها، اشن، سپیدار، گیلاس، گلابی، زبان گنجشک، گردو و توت استفاده شده است. نور پردازی ویژه مجموعه، هارمونی ویژه‌ای از رنگهای شاد، در شبها جلوه خاصی دارد.

پل بابا رکن الدین یا پل خواجو، در شهر اصفهان و بر روی رودخانه زاینده‌رود در شرق سی وسه پل قرار دارد. این اثر در تاریخ ۱۵ دی ۱۳۱۰ با شمارهٔ ثبت ۱۱۱ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌است.^[۱]

نام

این پل را پل شاهی و بابا رکن الدین و شیراز و حسن آباد هم نامیده‌اند و از بناهای شاه عباس دوم صفوی است که در سال ۱۰۶۰ هجری قمری بنا شده‌است. درازای پل ۱۳۳ متر و پهنای آن ۱۲ متر است. این پل را به نامهای دیگری نیز خوانده‌اند ولی به سبب قرار گرفتن در محله خواجو به پل خواجو بنام است.

تخریب شده ها

به گفته برخی قبلا در زمان قاجاریه طبقه دیگری روی پل بوده که توسط حاکم آن زمان قاجار که نامش نا معلوم است تخریب شده است.

ویژگی‌ها

پل خواجو به خاطر معماری و تزئینات کاشیکاری آن از دیگر پلهای زاینده رود مشهورتر است. این پل که در دوران صفوی یکی از زیباترین پلهای جهان به شمار می‌رفت، بیشتر به منزله سد و بند بوده‌است. در میان هریک از دو ضلع شرقی و غربی پل ساختمانی بنا شده که شامل چند اتاق مزین به نقاشی است. این ساختمان که (شاه نشین) نامیده می‌شود در آن دوره جایگاه بزرگان و امیرانی بوده که برای تماشای مسابقات شنا و قایقرانی بر روی دریاچه مصنوعی به این مکان فراخوانده می‌شدند.

در گوشه‌های ضلع شرقی پل خواجو دو شیرسنگی وجود داردکه ظاهرا" نماد سپاهیان بختیاری محافظ اصفهان و زاینده رود هستند. این پل دارای ۲۴ دهانه‌است که از مکعب‌های به دقت تراش‌خورده ساخته شده و در بخش میانی، با سدهای چوبی برای گرفتن جلو رودخانه مسدود گردیده‌است.

با این‌که در حفاظت و مرمت آثار تاریخی، اصلی به نام حفظ اصالت و سندیت طرح و ماده تشکیل‌دهنده اثر وجود دارد ولی دست‌اندرکاران جمهوری اسلامی در سال ۱۳۸۸ با تعویض سنگ‌های قدیمی پله‌ها با سنگ‌های جدید به اصلیت این بنای اصیل ایرانی آسیب زدند.^[۲]

در اشعار و نوشته‌ها

شعرای اصفهان درباره پل خواجو اشعار زیبایی سروده و در این سروده‌ها زیبایی‌های آن را ستوده‌اند. از جمله این سروده‌ها قصیده بلند صائب تبریزی در وصف یکی از روزهای جشن و چراغانی در کنار این پل است. به نوشته تاریخ نگاران و پژوهشگرانی که درباره سلسله صفوی بررسی کرده‌اند، هدف شاه عباس دوم از ساختن پل خواجو پیوند دادن دو محله خواجو و دروازه حسن آباد با تخت فولاد و راه شیراز بوده‌است. گردشگران و جهانگردانی که در دوره‌های گوناگون به اصفهان آمده‌اند، زیبایی‌های پل خواجو را ستوده، آن را در زمره شاهکارهای جاودانه معماری ایرانی و اسلامی به شمار آورده‌اند.

استان:  اصفهان
 
شهر:  اصفهان
 
 
عمارت تاریخى «هشت‏ بهشت» نمونه‏ اى از كاخهاى محل سكونت آخرین سلاطین دوره صفویه است كه در دوره شاه سلیمان در سال 1080 هجرى بنا شده است. كاشی‌ كاری هایی‌ كه‌ انواع‌ حیوانات‌ پرنده‌، درنده‌ و خزنده‌ برروی‌ آن‌ نقش‌ بسته‌، از آثار این‌ كاخ‌ بشمار می‌آیند . از باغ وسیع «هشت ‏بهشت» مقدار زیادى باقى نمانده ولى قصر تاریخى آن هنوز اثر ارزنده و جالبى است كه پس از انقلاب پاركى در اطراف آن ساخته شده است

آن قدر قداست دارد که اگر به نامش سوگند یاد کنند، مار از شکارش دست می‌کشد و چنان رابطه ژرفی با زرتشت دارد که می‌گویند مکان نیایش و عبادتش بوده و مزارش نیز همان جاست.
و به اندازه برفی که بر آن می‌بارد، حسناتی منظور می‌شود برای کسانی که آیاتی از قرآن را می‌خوانند (طبق روایتی از پیامبر).
شکوه سبلان، با دریاچه‌ای که در قله آن است تمام عیار می‌شود. دریاچه‌ای که در بیشتر ماههای سال یخ بسته است و می‌گویند در هنگام تابستان که یخ‌ها باز می‌شوند، گرداب عظیمی در آن پدید می‌آید که هر آنچه را در دریاچه وجود دارد به ژرفای تاریک و ناپیدای خود می‌کشاند.

برکه‌های فراوانی که در جای جای دامنه‌های سبلان پراکنده‌اند نشانی از قلب زندگی است که در آن اطراف می‌تپد و بی‌دلیل نیست که عشایر کوچنده شاهسون که در این نواحی روزگار می‌گذرانند از شادمان‌ترین مردم ایران قلمداد می‌شوند.

شرایط ویژه اقلمیی سبلان که از دو سو به وسیله توده‌های هوای سرد و مرطوب خزری و مدیترانه‌ای تغذیه می‌شود، موقعیت منحصر به فردی را برای آن رقم زده است.

سبلان از لحاظ منبع آبهای شیرین سطحی و زیرزمینی، پتانسیل بالای فعالیت‌های کشاورزی، پوشش گیاهی غنی، انواع آبهای معدنی گرم و سرد با خواص متفاوت درمانی حقیقتاً‌ یکی از عجایب ایران است.

موقعیت جغرافیایی

سبلان  که در ترکی آذربایجانی: ساوالان، در تالشی: سفلون تلفظ می شود ،  در شمال غرب کشور ایران و در استان اردبیل واقع است.

این کوه سومین قله بلند ایران و یک کوه آتشفشانی غیر فعال است. ارتفاع قله این کوه ۴۸۱۱ متر است و در بالای قله آن دریاچه کوچکی قرار دارد. سبلان به خاطر آبگرم‌های طبیعی دامنه کوه، طبیعت تابستانی زیبا و پیست اسکی معروف الوارس مورد توجه گردشگران می‌باشد.

در جبهه غربی قله سلطان و در کنار جانپناه سنگی به شکل عقاب به نام قارتال (در ترکی آذربایجانی به معنی عقاب) قراردارد که در طول زمان به نماد سبلان تبدیل شده‌است.این قطعه سنگ به شکل عقابی است که نشسته و سر را به جانب شرق چرخانده است.

کوه سبلان در شمال شرقی و در ۲۵ کیلومتری جنوب شرقی مشگین‌شهر واقع است. این کوه در طول جغرافیایی ۴۷ درجه و ۵۰ دقیقه شرقی و عرض جغرافیایی ۳۸درجه و ۱۷دقیقه شمالی قرار گرفته‌است. برای این کوه عظیم ۶۰ کیلومتر طول و ۴۵ کیلومتر پهنا تخمین می‌زنند و سطحی که به وسیله آن در آذربایجان قرار گرفته نزدیک به ۶۰۰۰ کیلومتر مربع است.

کلاچای یکی از شهرهای ساحلی استان گیلان در شمال ایران است که هم به کوه نزدیک است هم به دریا این شهر با جمعیت حدود 50.000 نفر در بخش کلاچای شهرستان رودسر قرار دارد.

اين شهر در كناره درياي زيباي خزر، خزري كه از آرامش او بسياري از مردان و زنان علي الخصوص جوانان نا آرام به آرامش مي رسند و غروبها به درد و دل گويي با او مي پردازند ، خزري كه قصه هاي پر غصه بسياري را در آرامش تمام مي شنود و كم سر به عصبانيت و طغيان مي گذارد كه طوفان او نيز ديدني است و آدمي را در حيرت فرو مي برد.

يقيناً اين شهر صبر و شكيبايي خزر را به ارث دارد كه در كمال بي توجهي به او، آرام و پر شكيب بر سر جاي خود محكم و ايستا، پا بر زمين دارد و به ادامه زندگي مي پردازد.

ایران ما به سواحل شمال ,مشهد و شیراز خلاصه نمی شود بلکه هزاران دیدنی مذهبی ,تاریخی و طبیعی در آن یافت می شود که شاید اسم آنها به گوش شما هم نرسیده باشد.

کشور عزیزمان ایران کشوری در جنوب غربی آسیا در منطقهٔ خاورمیانه با ۱٬۶۴۸٬۱۹۵ کیلومترمربع وسعت و بر پایهٔ آخرین آمار سرشماری سازمان ثبت احوال کشور در سال 1390 جمعیت ایران با احتساب مهاجرت ها بیش از 75 میلیون نفر است و پایتخت، بزرگ‌ترین شهر و مرکز فرهنگی، صنعتی و سیاسی این کشور تهران است.

پیشینهٔ آن را در اسطوره‌های کهن ‏ایرانی به آغاز تاریخ می‌رسانند ولی آغاز تاریخ سیاسی آن از آغاز شاهنشاهی مادها است.‏ ایران در شرق با افغانستان و پاکستان؛ در شمال شرقی با ترکمنستان، در بخش میانی شمال با دریای خزر، در شمال غربی با ‏جمهوری آذربایجان و ارمنستان؛ در غرب با ترکیه و عراق؛ و در جنوب با آبهای خلیج فارس و دریای عمان همسایه‌ است.‏‎

بیش از نیمی از ایران ‏کویری و نیمه کویری است. حدود یک سوم ایران نیز کوهستانی است و بخش کوچکی از ایران، شامل جلگهٔ جنوب دریای خزر و جلگهٔ ‏خوزستان نیز از جلگه‌های حاصلخیز تشکیل شده ‌است.‏ در سال ۱۳۱۶ ه. خ. ایران را به ده استان و در سال ۱۳۸۳ به سی استان تقسیم کرده‌اند.‏ استان‌های ایران عبارت از:‏ آذربایجان شرقی، آذربایجان غربی، اردبیل، اصفهان، ایلام، بوشهر، تهران، چهارمحال و بختیاری، خراسان شمالی، خراسان ‏رضوی، خراسان جنوبی، خوزستان، زنجان، سمنان، سیستان و بلوچستان، فارس، قزوین، قم، کردستان، کرمان، کرمانشاه، کهکیلویه و ‏بویراحمد، گلستان، گیلان، لرستان، مازندران، مرکزی، هرمزگان، همدان و یزد می باشند.

ایران امروزه از قومیت‌های زیادی از جمله: مازندرانی، گیلک، لر، آذری، کرد، بلوچ، ترکمن، عرب و تالشی تشکیل شده ‌است. در ایران ‏در حدود ۲۰ زبان و ۱۱۰ گویش زبانی رواج دارد و بزرگ‌ترین گروه های زبانی ایران را به ترتیب فارسی، ترکی آذربایجانی، کردی، گیلکی ‏و مازندرانی، بلوچی، تالشی و لری، عربی، ترکمنی، ارمنی، آشوری و غیره تشکیل می‌دهند. زبان رسمی ایرانیان فارسی است.

اما از تمام گفتنی های ایران که در این مختصر نمی گنجد بگذریم، زیبایی های کشور عزیزمان ایران بر هیچ کسی پوشیده نیست. ایران از لحاظ آب و هوایی یکی از منحصر به فردترین کشورهاست. اختلاف دمای هوا در زمستان میان گرمترین و سردترین نقطه گاهی به بیش از ۵۰ درجه سانتی گراد می‌رسد. با وجود این شرایط در هر گوشه ای از ایران مناطق زیبایی وجود دارد که هر کدام در نوع خود دیدنی و قابل توصیف است. در این ایمیل تصاویر گوشه ای از زیبایی ها و جاذبه های ایران را برای شما دوستان پرشین استار در نظر گرفته ایم که امیدواریم از تماشای آن لذت ببرید.

براي ديدن تصاوير به ادامه مطالب مراجعه نمائيد

تیسفون نام یکی از پایتخت‌های باستانی ایران است که در کشور عراقِ امروزی جای گرفته است.این شهر در دوران اشکانیان به عنوان پایتخت غربی ایران در منطقهٔ میان‌رودان ساخته شد، و در دوران ساسانی ارزش خود را به عنوان مرکز نیروی سیاسی و اقتصادی نگهداشت. پس از حمله اعراب به ایران، شهر تیسفون به تاراج رفت و رفته‌رفته متروکه گشت.

تیسفون نزدیک به ششصد سال پایتخت ایران بود و از گودرز دوم (حک: ۴۱ ـ۵۱ میلادی) تا اردوان پنجم (حک: ۲۵۹ـ ۲۲۶ میلادی) در دورهٔ اشکانیان، و از اردشیر اول (حک : ۲۲۶ـ ۲۴۱ میلادی) تا یزدگرد سوم (حک : ۱۱ـ۳۱/ ۶۳۲ـ۶۵۱) در دورهٔ ساسانیان در تیسفون شهریاری کردند. پس از اسلام سلمان فارسی در روزگار فرمانروایی عمر شهریار تیسفون شد. ^[۱] کاخ با شکوه ساسانیان را که هنوز آثار آن در جانب خاوری دجله نمایان است، اعراب ایوان کسری نام دادند. این ایوان چنانکه یعقوبی گوید در شهر اسبانبر واقع بود. ساختمان مهم دیگری نیز بود کاخ سفید نامیده می شد که در یک میلی شمال شهر کهنه دیده می‌شد ولی این ساختمان از آغاز سده ۴ق چنان رو به ویرانی و رمبش رفت که اثری از آن نماند و از این روی است که تاریخ‌نویسان پس از آن، کاخ سفید و ایوان کسری، هر دو را با نام طاق کسری دانسته‌اند و آن یگانه جایمانده ایست که تا امروز از بناها و کاخهای پادشاهان ساسانی در آن جایگاه پایدار مانده‌است.

هیاهوی خیابان امام خمینی تهران و میدان حسن آباد آنقدر زیاد است که کمتر کسی درب یک موزه نبش خیابان شیخ هادی را پیدا می کند. "موزه مقدم" درست در میان های و هوی بازار خرید و رفت و آمد مردم به بانک مجاورش قرار دارد همین که از ورودی هشتی خانه وارد شوی، زندگی ماشینی را پشت سر می گذاری. دیوارهای این خانه اجازه ورود این همه هیاهو را به حریم خانه که ارزشمندترین خانه جهان نام دارد، نمی دهد.

 زواره، شهري كوچك در حاشيه جنوبي دشت كوير ايران و در 120 كيلومتري اصفهان ‌است. زواره از آبادي‌هاي كهن ايران است و در آن بناهايي تاريخي همچون منار زواره در مسجد امام حسن مجتبي (ع) (كه قبل از اسلام آتشكده بوده است) و قلعه‌ مغول مسجد جامع (قديمي‌ترين مسجد چهار ايواني ايران) وجود دارد.

شهرستان ماسال از دو بخش ماسال و شاندرمن تشکیل شده و هر دو بخش مملو از جاذبه های طبیعی و گردشگری است. بام سبز ایران هنوز زیر پای ویلاسازها و دلال ها نیفتاده و همچنان زیبایی و آرامش خود را حفظ کرده است.

چشمه معدنی اسرارآمیز سورت از شاهکارهای طبیعت است که دارای دو چشمه با آب‌های کاملاً متفاوت از لحاظ رنگ، بو و مزه است.
یکی از این چشمه‌ها دارای آبی بسیار شور و دریاچه‌ای کوچک است که در تابستان براي شنا و آب تنی استفاده می‌شود و دارای خواص آب درمانی نیز است؛ چشمه دیگري که در مجاورت این چشمه قرار دارد دارای آبی به رنگ نارنجی و ترش مزه است.

گردشگری - قلعه گردن در غرب استان مازندران، تنكابن قرار دارد كه از شمال به درياي خزر، از شرق به شهرستان چالوس، از جنوب به شهرستان قزوين و از مغرب به شهرستان رامسر محدود مي‌شود.

اگر مايليد كه از قلعه گردن ديدن كنيد، بايد به ارتفاعات توله سَر در حدود 33 كيلومتري جنوب غربي شهر تنكابن برويد. گردنة «قلعه گردن» نيز در جنوب روستايي به همين نام، در حدود يك كيلومتري جنوب غربي شهر خرم‌آباد، قرار دارد.

تنكابن علاوه بر طبيعت جذاب و رودها و ارتفاعات و پوشش گياهي و حيواني متنوعش، آثار قديمي زيادي هم براي ديدن دارد مانند: عمارت ديوان خانه و مسجد قديمي و قلعه پيروز در شهر خرم‌آباد (در حدود يك كيلومتري جنوب شهر تنكابن)، عمارت منتظم ديوان و حمام قديمي در آبادي گُليجان (در دو كيلومتري جنوب غربي شهر تنكابن)، عمارت شيخ نورالدين در آبادي نورآباد (احمدسرا، هشت كيلومتري مغرب شهر تنكابن) و چندين بقعه.

از قلعه‌هاي معروف و قديمي تنكابن مي‌توان به قلعه كار كوه در خشك‌رود از دهات گليجان،‌ قلعه تنكا در جنوب روستاي بلده خرم‌آباد تنكابن،‌ قلعه مروان (قلعه گردن) واقع در 3000 و... اشاره كرد.

هنر قلم‌زني از ديرباز تاكنون يكي از هنرهاي محبوب دكوراتيو است كه زيرمجموعه‌اي از هنر فلزكاري محسوب مي‌شود. سابقه تاريخي اين هنر به اقوام سيت‌ها و سكاها بازمي‌گردد كه در حدود 5 تا 7 هزار سال قبل، در قفقاز يا جنوب روسيه فعلي زندگي مي‌كردند.

در ايران نيز نمونه‌هايي از قلم‌زني بر روي برنز كه به سه هزار سال قبل تعلق دارد در لرستان كشف شده است.

درواقع انسان از ديرباز فلز را مي‌شناسد، اگرچه اين شناخت به قدمت سفال نيست اما به دليل ماهيت ماندگاري فلز، آثار زيادي از گذشتگان به دست ما رسيده كه هر يك كتابي است گويا از فرهنگ و تمدن دوره‌اي كه به آن تعلق دارد.

نكته قابل توجه در طراحي داخلي، ايجاد هماهنگي و هارموني ميان اجزاي محيط و اجزايي است كه به فضا اضافه مي شوند. اولين نكته‌اي كه يك طراح در هنر طراحي به آن توجه مي‌كند تركيب‌بندي فرم‌ها و رنگ‌هاست.

در عصر ما هنر به سرعت به سمت سادگي و مدرنيته در جريان است ولي هستند كساني كه همچنان تعلق خاطري با پيشينه باستاني كشورشان دارند و از قدرت، وقار و ظرافتي كه در طرح‌ها و احجام باستاني وجود دارد بهره مي‌گيرند.

 

فلزات به دليل تنوع رنگي و خاصيت فرم‌پذيري در قسمت‌هاي مختلفي از طراحي داخلي استفاده مي‌شود. تابلوهاي فلزي خصوصا نقش‌برجسته‌هاي فلزي كه جديدا وارد بازار دكوراسيون شده‌اند، يكي از روش‌هاي استفاده از فلزات در طراحي داخلي است.

آنچه در اين شماره از «منزل» به آن پرداخته‌ايم، تابلوهاي فلزي جديدي است كه يك هنرمند با الهام از قديمي‌ترين و اصيل‌ترين نقش و نگارهاي ايران آنها را خلق كرده است. شايد براي شما جالب باشد كه بدانيد اين نقوش بر در و ديوار تخت جمشيد شيراز نقش بسته‌اند.

در اين نقش‌برجسته‌ها، هنرمند خلاق سعي كرده‌است با استفاده از رنگ‌هاي شاد، آثار سنتي را با فضاي مدرن زندگي امروز تطابق دهد. به همين دليل است كه اين تصاوير رنگي از كهنگي و فرسودگي ندارند و هريك از ما علاقه‌منديم از آنها در دكوراسيون منزل خود استفاده كنيم.

 

•    آبي فيروزه‌اي و نارنجي فلز مس، رنگ‌هاي مكمل يكديگرند و در جنگ با يكديگر به خودنمايي مي پردازند.

•    رنگ سبز زيتوني، آرامش خاصي را با تركيب زرد فلز برنج ايجاد مي‌كند.

•    تركيب رنگ قرمز با نقره‌اي فلز استيل نيز، در تضاد با يكديگر جلوه خاصي به درخشندگي اين فلز مي‌دهد.

براي استفاده از هر نوع تابلو نقش برجسته، نقاشي، طراحي و ...نورپردازي آن اهميت ويژه‌اي دارد. نورهاي سرد مناسب تابلوهاي رنگي نيست و رنگ واقعي اثر را از بين مي‌برد اما نور سفيد يا نور زرد روشن بهترين رنگ براي نورپردازي بر آثار هنري به شمار مي‌رود.

 

به طور مثال اگر شما از يك تابلو فلز مس بر روي ديوار خود استفاده كنيد و نورپردازي اتاق شما رنگ آبي باشد،‌ انعكاس رنگي فلز مس، رنگ سبز مي‌شود و كاملاً زيبايي اثر از بين مي‌رود.

يكي از ويژگي هاي ايرانيان كهن و هنرمندان انها باور به تقليد درست بوده است كه آنرا بهتر از نوآوري بد مي دانستند. در واقع اين نوع تقليد برداشتي از روي منطق بوده است كه با شرايط زندگي سازگار باشد. آريايي ها چون مردمي كشاورز بودند و در سرزميني آباد و خرم زيسته بودند خويي آشتي جو و سازگار داشتند.

 

ایران در طول تاریخ به وجود آمدنش فرهنگ معماری خاص خود را به جهان ارائه داده است . ایران سرزمینی است با وسعت زیاد و به علت همین وسعت جغرافیایی و وجود ناحیه های متعدد دارای تنوع معماری زیادی می باشد. اگرخوب دقت کنیم خواهیم فهمید که حتی در یک منطقه جغرافیایی خاص نیز با تنوع در شیوه ساخت مسکن روبه رو هستیم. در اين بخش تصاوير بي نظيري را براي شما در نظر گرفته ايم كه شايد مشابه آنها را در كمتر جايي ديده باشيد.

ايران از حيث برخورداري از بناهاي تاريخي و آثار باستاني در سطح جهان رده هفتم را به خود اختصاص داده است و بد نيست بدانيد كه چندي پيش يونسكو لقب "مهد تمدن" را به كشور عزيزمان ايران اعطا نمود. همانطور كه مطلع هستيد قدمت تاريخي ويرانه هاي تخت جمشيد به 2500 سال قبل از ميلاد مسيح مي رسد و اساساً تاريخچه هنر و معماري ايراني به 5000 سال قبل باز مي گردد. ايده هاي معماري باستاني ايران تا سوريه، هند شمالي، و نقاط مرزي چين گسترش پيدا كرده است و كليه بناهاي پارسي از كلبه هاي روستايي و چايخانه ها گرفته تا عمارت خانه ها و باغ ها همه و همه از اصالت اين نسل نيكو گفتني ها با خود دارد. در اين ميان سازه هاي ارزشمندي به چشم مي خورد كه تاريخ بشر كمتر چيزي شبيه آنها را به خود ديده است.